Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Ота: «Бисмиллаҳ, барча мақтов ва шукрлар Аллоҳгадир, Аллоҳнинг Расулига салавоту саломлар бўлсин! Холид, бир нарса ҳақида сўрамоқчи бўляпсан. шекилли, шундайми?

Холид: «Ҳа, отажон, қўлингизда доим бир нарса кўраман, таҳорат ё намозга киришсангиз ёки бирор манзилга кирсангиз уни оғзингизга солиб, тишларингизни тозалайсиз. Бу нарса нима, отажон? Ота: «Бу нарсанинг номи «мисвок», эй Холид. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мисвок оғизни пок тутувчи ва Роббни рози қилувчидир» деганлар». (Насаий ривояти) Мисвок Ҳижоз деб номланувчи (Арабистон) ерларида ўсувчи «Арок» номли дарахтнинг шохчасидир. Ундан хушбўй ёқимли ҳид чиқади». Фотима: «Ота, уни тиш чўткасига ўхшатаман». Ота: «Мисвок ундан кўра яхшироқдир, эй Фотима. У оғизни хушбўй қилади ва табиблар айтганидек, тишлар ва милкни мустаҳкамлайди. Ва ҳаммасидан ҳам у Роббни рози қилувчи ва Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатлари ва ҳидоятларидандир». Холид: «Роббимни рози қилиш учун тишларимни тозалаб, оғзимни хушбўй қилиш учун мисвок тутишни хоҳлайман, отажон!» Фотима: «Мен ҳам мисвок тутишни хоҳлайман, отажон!» Ота:« Икковингизга чиройли мисвок бераман. Фақат Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ворид бўлган, тонгги ва кечки зикрлардан бўлган мана бу вирдни ёдлаб олганингиздан сўнг. Тонг отганда бундай деймиз:

أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ للهِ وَالحَمْدُ للهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ

Маъноси: Тонг оттирдик, мулк ҳам Аллоҳники бўлган ҳолда тонг оттирди, барча мақтов ва шукрлар Аллоҳгадир, Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқдир, У Зот ягонадир, шериги йўқдир.

Кеч кирганда эса:

أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ للهِ وَالْحَمْدُ للهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَه

«Амсайна ва амсал мулку лиллаҳ вал ҳамду лиллаҳ лаа илааҳа иллаллаҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳ»

Маъноси: Кеч киргиздик ва мулк ҳам Аллоҳники бўлган ҳолда кеч киргизди, барча мақтов ва шукрлар Аллоҳгадир, Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқдир, У Зот ягонадир, шериги йўқдир. (Имом Муслим ривояти) Фотима:« Отажон, ҳар дарсда бизга Аллоҳнинг гўзал сифатларидан ўргатишга ваъда қилгандингиз, шундайми?» Ота: «Ҳа! Лекин мени шошилтирма. Шу исмлардан ўргатганларимни ёдлаб бўлдингми?» Фотима:«Ҳа, Аллоҳга ҳамд бўлсин, ёдлаб бўлдим. Аллоҳнинг гўзал исмларидан ўргатганингиз мана булар: АЛЛОҲ, РОҲМАН, РОҲИМ, МАЛИК, ҚУДДУС, САЛААМ, МУЪМИН, МУҲАЙМИН, АЗИЗ, РОББ, ИЛААҲ, АЪЛА, АКРОМ.» Ота:« Яхши, Фотима, Аллоҳнинг гўзал исмларидан яна ЖАББОР (ўта улуғ, ўзгалар унинг олдида ўзини хор тутади);

МУТАКАББИР (кибриёси, улуғлиги баланд Зот, ўзгалар унинг олдида қул бўлиб турадилар);

ХОЛИҚ (яратувчи, комил суратда яратувчи);

БОРИЪ (йўқдан бор қилувчи, пайдо қилувчи);

МУСОВВИР (ҳар бир нарсага ўзига хос сурат берувчи).

Ота:«Сизларга ваъда қилганимдек, бугун Ислом асосларидан учинчи асос закот ҳақида суҳбатлашамиз. Закот бу мол-мулки кўп одам Аллоҳ унга бериб ризқлантириб қўйган мол-мулкдан ўзи ва фарзандлари учун озиқ-овқат ва кийим сотиб олишга пули етмаётган камбағалларга беришидир. Бу ҳар йили берилади. Фотима:«Мен Исломга муҳаббат қиламан, отажон! Бу буюк диндир. Мискин ва камбағалларга ғамхўрлик қилади». Ота:«Бу муборак дарсимиз охирида «мажлис одоблари» ҳақида ўрганамиз. 1. Солиҳ ва яхшилик аҳллари билангина ўтирамиз. 2. Кирар чоғимиз мажлисларга «Ассаламу аълайкум» (сизларга тинчлик ва омонлик бўлсин) деб исломий салом берамиз. 3. Хотиржамлик ва сокинлик ила ўтирамиз, баланд овозда гаплашмаймиз. 4. Сўзлаётган одамнинг гапини бўлмаймиз, эътибор билан унга қулоқ соламиз ва жим турамиз.

سُبْحَانَكَ اللهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдик, Ашҳаду аллаа илааҳа иллаа анта астағфирука ва атуубу илайк (Аллоҳим, сен барча айбу нуқсонлардан покдирсан ва сенга ҳамд бўлсин, сендан ўзга илоҳ йўқ деб гувоҳлик бераман, гуноҳларимни кечиришингни сўрайман ва сенга тавба қиламан) (Абу Довуд ривояти)