Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Кечаги тадбирда* минбардан янграган мана шу жумлалар мени жуда мутаассир қилди.

Нимагадир бу жумлани тинглай туриб, Эркин Воҳидовнинг "инсон ўлмас, аста ва аста фарзандларга ўтади холос",  деган сатрларини эслайвердим.

Бу сўзларни оддий одамга хослаганда ҳам қанча-қанча маънолар топиш мумкин.

Агар илмли инсонга хосланса-чи?

Ўзидан кейин уммондек илм-маърифат, ҳар бири бир катта хазинага тенг келадиган бир қанча дурдона китоб қолдирган шахсга, масалан?

Биргина "Ҳилол"нинг ўзи атрофга, қалбларга, ақлларга қанча нур таратиб турганининг ўзиёқ инсонни мутаассир қилади.

*Кеча айнан мана шу — "Ҳилол" журналининг 50-сони чоп этилиши муносабати билан ташкил этилган тадбирнинг жонли томошабини бўлиш насиб қилди.

Ўша ерда ўтириб, Ҳазратнинг илмий меърослари фақат китоблар ва шу каби журналларда эмас, кўплаб яхши инсонларнинг қалбида ҳам сақланиб турганини ҳис қилдим.

Беихтиёр, динимизга доир илмлар аввал-бошда китоб шаклида бўлмагани, яхшилар қалби уларнинг ўзгаришсиз сақланишида энг яхши макон бўлиб танлангани ёдимга тушди...

Маърифат йўлида хизмат қилаётган барчадан Аллоҳ рози бўлсин. Уларнинг хизматлари туфайли нурланган ақллар, уйғоқ ва тирик қалблар кўпаяверсин, илоҳим.

Гавҳар Насруллоҳ